Kalbindeki Müzik

Arda, küçük bir kasabada yaşayan sessiz bir çocuktu. Çoğu zaman duygularını kelimelerle ifade edemezdi. Ama bir gün okulun eski deposunda unutulmuş bir keman buldu. Telleri paslıydı, yayı kırılmıştı. Yine de onu eline aldığında içinde derin bir sıcaklık hissetti.

Arda, kemanı tamir ettirdi ve çalmayı öğrenmeye başladı. İlk başta sesler karışıktı ama sonra notalar kalbinden dökülür gibi akmaya başladı. Annesi bir akşam kapının önünde oturmuşken duyduğu melodilere gözyaşlarını tutamadı. Çünkü Arda, kelimelerle söyleyemediği tüm sevgisini müziğiyle anlatıyordu.

Kasaba halkı da kısa sürede onun müziğini duymaya başladı. Çaldığı ezgiler, hüzünlü kalpleri teselli ediyor, yalnız insanlara umut veriyordu. Bir gün okulda yapılan müzik gösterisine çıktığında, herkes sessizce dinledi. Arda kemanını gökyüzüne kaldırdı ve çalmaya başladı. Notalar adeta gökyüzünde parlayan yıldızlara dönüşüyordu.

Gösteri bittiğinde salon alkışlarla çınladı. Arda, ilk kez kendini bu kadar anlaşılmış hissetti. O an fark etti ki: Müzik sadece seslerden ibaret değil, kalbin en derin duygularının diliydi.