Lina ve Kayıp Işık Ormanı

Bir varmış bir yokmuş, rüzgârın bile fısıldayarak geçtiği uzak bir vadide, Işık Ormanı adında sihirli bir yer varmış. Bu orman, geceleri bile parıldar, ağaçların yaprakları ay ışığında altın gibi parlar, periler her gece melodiler eşliğinde dans edermiş.

Bu ormanın yakınlarında Lina adında, meraklı mı meraklı küçük bir kız yaşarmış. Her gece odasının penceresinden yıldızlara bakar, annesinden dinlediği peri hikâyelerini düşlermiş. Bir gün, Işık Ormanı'nın artık parlamadığını fark etmiş. Gökyüzü bulutsuz olmasına rağmen orman karanlığa bürünmüş.

Lina, sırtına küçük çantasını almış, gizlice ormana doğru yola çıkmış. Sessizlik ürkütücüymüş. Normalde parlayan çiçekler solmuş, kuşlar ötmez olmuş. Birden önüne küçük bir peri çıkmış. Adı Flora'ymış.

— “Sen burada ne yapıyorsun insan kızı?” diye sormuş peri.

Lina cesaretle cevaplamış:

— “Işıklar neden kayboldu, bunu öğrenmek istiyorum. Yardım edebilir miyim?”

Peri önce şaşırmış ama sonra başını sallamış:

— “Işık, Orman Kalbi'nin gücünden gelir. Ama kalbi koruyan kristal çalındı. Onu ancak bir saf kalpli biri bulabilir.”

Lina, kristali bulmaya kararlıymış. Peri Flora ona üç işaret vermiş:

• Sessiz Şelale’de yankı veren taş
• Karanlık Mağara’da parlayan bir iz
• Rüya Ağacı’nın altında yatan cevap

Lina, şelaleye vardığında yankılanan taşları dinleyerek doğru yolu bulmuş. Mağarada ise parlayan izleri takip etmiş ama karşısına kocaman bir baykuş çıkmış. Korkmamış. Baykuş, onun cesaretini görüp yol vermiş. Sonunda Rüya Ağacı’nın altına vardığında, kalbin kristali toprakta gömülüymüş.

Lina onu çıkarıp peri Flora’ya getirmiş. Flora kristali Orman Kalbi’ne yerleştirmiş ve bir anda orman ışıklarla dolmuş. Ağaçlar parıldamış, periler şarkı söylemeye başlamış.

Flora Lina’ya teşekkür etmiş:

— “Senin cesaretin ve temiz kalbin, ormanı kurtardı. Artık sen de Işık Koruyucusu’sun.”

O günden sonra Lina ne zaman ormana gelse, bir yıldız onun adını parlatırmış.