Kedi ile Farelerin Toplantısı

Bir köyün ahırında çok sayıda fare yaşıyordu. Geceleri yiyecek aramak için dışarı çıkar, gündüzleri duvarların arasında gizlenirlerdi. Ancak köyün kedisi, keskin gözleri ve sessiz adımlarıyla farelerin korkulu rüyasıydı. Ne zaman avluda dolaşsa fareler titrer, saklandıkları delikten çıkmaya cesaret edemezdi.

Bir gün fareler toplandılar. “Böyle devam ederse hepimiz birer birer yok olacağız. Çözüm bulmalıyız” dediler. İçlerinden biri parlak bir fikir ortaya attı:
— “Kedinin boynuna bir çan asalım. Çan çaldığında onun geldiğini anlar, kaçarız.”

Fikir çok beğenildi, herkes alkışladı. Ama sonra bir fare ayağa kalkıp sordu:
— “Peki çanı kedinin boynuna kim asacak?”

Fareler birbirine baktı, kimse cevap veremedi. Çünkü kedinin yanına yaklaşmak bile cesaret istiyordu. Plan kağıt üzerinde çok güzel görünse de uygulaması imkânsızdı.

O sırada yaşlı bir fare söz aldı:
— “Çocuklarım, sadece fikir üretmek yetmez. Bir planın işe yaraması için uygulanabilir olması gerekir. Boş sözler bizi kurtarmaz.”

Fareler başlarını eğdi. O günden sonra sadece hayal kurmak yerine, gerçekçi çözümler bulmaları gerektiğini öğrendiler.

Ve masal şu öğütle tamamlandı: Kolay görünen çözümler, cesaret ve akıl olmadan hiçbir işe yaramaz.