Zeynep’in Kırmızı Bisikleti

Zeynep, yaz tatilini babaannesinin köyünde geçiriyordu. Şehirde alıştığı kalabalık sokaklardan farklı olarak burada kuş sesleriyle uyanmak, toprak yollarda yürümek ve her akşam yıldızları izlemek onun için büyülüydü. Ama en çok istediği şey neydi biliyor musunuz? Kırmızı bir bisiklet.

Babaannesi bir akşam şöyle dedi:
— “Zeynep, eğer bu yaz boyunca her sabah kümesten yumurta toplar, çiçekleri sular, tavuklara yem verirsen... belki bir sürprizle karşılaşırsın.”

Zeynep'in gözleri parladı. Her sabah erkenden kalkıp çalışmaya başladı. Komşu teyzelere yardım etti, küçük kardeşine masallar okudu, sokak köpeği Karabaş’a su verdi. O kadar özverili ve sevgi doluydu ki herkes onu çok sevmişti.

Günlerden bir gün, köy meydanında bir kamyon durdu. Kasasından kırmızı, parlak bir bisiklet indirildi. Zeynep hayranlıkla izliyordu. Sonra kamyon şoförü gülümsedi:
— “Bu bisiklet Zeynep’e. Babaannesi köydeki herkesin gönlünü kazanmış torununa küçük bir ödül göndermemi istedi.”

Zeynep bisiklete binmeden önce Karabaş’a sarıldı. Çünkü o da bu yolculuğun bir parçasıydı. Sonra bisikletiyle köy yollarında rüzgâr gibi ilerledi.

O yaz Zeynep sadece bir bisiklet değil, emeğin ve sevginin değerini öğrendi.