Son Yaprak

Ela, hasta yatağında günlerdir pencereden dışarı bakıyordu. Sonbahar rüzgârı ağaçtaki yaprakları tek tek koparıyordu. Ela, sessizce düşündü:
— “Son yaprak da düşerse ben de iyileşemem.”

Kardeşi Cem bu sözleri duydu. Her sabah gizlice ağaca tırmanıp düşmek üzere olan yaprağı yerine bağlıyordu. Ela her gün aynı yaprağı gördükçe umutlanıyordu. Günler geçti, Ela güçlendi.

Bir sabah Cem, gerçeği açıkladı. Ela şaşırdı ama gülümsedi:
— “Beni kandırmadın, bana umut verdin.”

Ela o gün anladı ki, hayat bazen tek bir yaprakla yeniden filizlenirdi.