Kırık Saat

Arda’nın dedesinden kalan küçük bir cebi saati vardı. Ama saat yıllardır çalışmıyordu. Arda, saati elinde çevirir, “Keşke zamanı geri alabilsem,” diye iç geçirirdi.

Bir gün bahçede otururken saati kurcaladı. O an saat tıkırdamaya başladı. Ama normal bir şekilde değil; her tik tak Arda’yı farklı bir anıya götürüyordu. Bir tikte okulun ilk günü, bir takta annesinin ona masal okuduğu gece…

Arda, zamanın içinde küçük yolculuklar yapıyordu. Ama saat birden durdu. İçinde yazılı tek cümle vardı:
— “Zaman geri alınmaz, sadece değer verilir.”

Arda gözlerini açtığında yine bahçedeydi. Elinde kırık saat, kalbinde büyük bir ders vardı. O günden sonra her anı daha kıymetli yaşamaya karar verdi. Çünkü artık biliyordu ki, zamanın değeri onu dolu dolu yaşayınca ortaya çıkardı.