Zaman Sandalyesi

Kerem, dedesinin tavan arasında yıllardır kilitli duran eski bir sandalyeyi merak ediyordu. Herkes o sandalyenin sadece eski bir eşya olduğunu söylese de Kerem, onun farklı olduğunu hissediyordu. Bir gün, gizlice anahtarı buldu ve kapıyı açtı.

Sandalyenin üzeri toz içindeydi ama çok sağlam duruyordu. Kerem oturduğu anda etrafında garip bir uğultu başladı. Gözlerini kapayıp tekrar açtığında, kendini Osmanlı döneminde bir sokakta buldu! İnsanlar fes takıyor, at arabaları geçiyor ve dondurma satan bir adam zil çalıyordu.

Ne olduğunu anlamaya çalışırken zaman yine döndü ve bu kez kendini gelecekte buldu. Uçan arabalar, robot öğretmenler ve konuşan bitkilerle dolu bir okul… Kerem neye bakacağını şaşırdı!

Her seferinde geri dönmeyi başaran Kerem, zamanın içinde yolculuk yapmanın sorumluluk istediğini anladı. Çünkü her gittiği yerde bir iz bırakıyor, bir şeyler öğreniyordu. Artık bu sandalyeyi sadece eğlence için değil, öğrenmek ve gelişmek için kullanmaya karar verdi.

Sandalyeye her oturduğunda, sadece zamanlar arasında değil, düşünceler arasında da yolculuk yapıyordu. Artık o bir zaman yolcusu değil, zamanı anlayan bir çocuktu.