Ay Işığında Yüzen Kitap

Elif, her gece yatağına uzanıp gökyüzünü izlemeyi çok severdi. Ama bir gece penceresinden içeri sızan ay ışığı, odasında farklı bir şey yapıyordu. Masasının üzerindeki defteri aydınlatıyor ve sanki onu çağırıyordu.

Merakla defteri açan Elif, daha önce hiç yazmadığı ama tanıdık gelen bir yazı gördü:
“Bu deftere yazdığın her hikaye, gerçek olur.”

Elif önce inanmadı. Ama hayal gücü çok kuvvetliydi ve denemek istedi. İlk hikayesinde uçan bir balinanın ormanda yaşayan çocuklara yardım ettiğini yazdı.

Ertesi sabah, rüyasında gördüğü o balinanın resmi, okul bahçesindeki duvara çizilmişti. Ne öğretmenler ne de öğrenciler bunu kimin yaptığını biliyordu. Ama Elif anlamıştı: Defter işe yarıyordu!

O günden sonra Elif, her akşam deftere bir hikaye yazdı. Kimi zaman gökten inen ışık merdivenleriyle yukarı çıkan çocuklar, kimi zaman denizlerin altına gizlenmiş harita parçaları…

Ama bir gece defterin ilk sayfasındaki yazı silinmeye başladı. Altında yeni bir satır belirdi:
“Hayal ettiklerini artık kalbinde yaşat.”

Elif, sihrin sona erdiğini düşündü ama artık biliyordu: Hayal gücü sınırsızdı ve onun kalbinde yaşıyordu. Sihirli defter olmasa bile, artık kendi dünyasını yaratabilecek güce sahipti.