Zaman Makinesindeki Çocuk

Eymen, dedesinin eski eşyalarla dolu çatı katını çok severdi. Bir gün tozlu bir kutunun içinde garip bir cihaz buldu. Üzerinde düğmeler, yanıp sönen ışıklar ve küçük bir ekran vardı. Merakla düğmeye bastığında odadaki saatler tersine dönmeye başladı!

Eymen kendini üç gün önceki bir sabahta buldu. Aynı kıyafet, aynı kahvaltı, aynı konuşmalar… “Bu bir zaman makinesi!” diye fısıldadı. İlk başta çok eğlenceli geldi. Sınavlara çalışmadan geçmişe gidip tekrar denemeler yapıyordu. Sonra ileriye atladı: iki hafta sonrasına… Orada arkadaşlarının çoktan öğrendiği bir oyunu oynuyorlardı.

Ama işler karışmaya başladı. Geçmişte yaptığı değişiklikler gelecekte tuhaf sonuçlar doğuruyordu. Arkadaşı onun hiç bilmemesi gereken şeyleri söylüyor, öğretmeni ona gelecekteki ödevini hatırlatıyordu.

Sonunda Eymen, zamanların birbirine karıştığını fark etti. Makineyi tekrar eline aldı ve dedesinin notlarını buldu:
— “Gerçek macera zamanı değiştirmekte değil, onu en güzel şekilde yaşamaktadır.”

Eymen makineyi kapatıp gülümsedi. Çünkü anlamıştı ki, hayatın en değerli yanı, zamanı değiştirmek değil, her anını dolu dolu yaşamaktı.