Geceyi Aydınlatan Kitap

Mina, okul kütüphanesinde tozlu rafları karıştırırken kapağı parlayan eski bir kitap buldu. Kitabı açar açmaz odanın içi ışıkla doldu. Harfler sayfalardan yükselip havada dans etmeye başladı. Mina gözlerini ovuşturdu ama gördükleri gerçekti.

Kitap ona fısıldıyordu:
— “Ben, geleceğin hikâyelerini yazan kitaptanım. Ne yazarsan gerçekleşir.”

Mina önce küçük bir şey denedi: sayfaya “odamda çiçekler açsın” yazdı. Eve döndüğünde odasının penceresinde rengârenk çiçekler vardı. Ertesi gün “arkadaşlarım mutlu olsun” yazdı, sınıfta kimse kavga etmedi.

Ama sonra fazla ileri gitti. “Bütün şehir bana hayran olsun” yazdı. O anda herkes ona çiçekler getirmeye başladı, sokaklarda adı bağırıldı. Mina önce gururlandı ama sonra çok yalnız hissetti. Çünkü kimse onunla gerçek bir dost gibi konuşmuyordu.

Kitabı tekrar açtı ve son bir cümle yazdı:
— “Gerçek ışık, kalpten gelen sevgidir.”

Bir anda kitap parladı, ışık gökyüzüne yükseldi. Mina anladı ki, geleceği yazmak değil, sevgiyi paylaşmak en büyük mucizeydi.